Dla Sebastiana/ For Sebastian

I loves you Porgy 

  Zraniłam cię, przepraszam. Nie jestem oswojona, mam kocie drogi, lawę w sercu, duszę w zębach. Dopiero, gdy serce ci pęka, zostawia ślady po których do niego docieram, wtedy sklejam je na nowo, uszczelniając je płatami własnego i uważnie obserwując, czy nie ma nowych szczelin do wypełnienia. Przepraszam, nie potrafię w żaden inny sposób dostać się do środka, tylko tnąc je na kawałki i mieszając z moim. Przepraszam. Świeżo złożone nie ma jeszcze dość siły, by mnie odepchnąć, przytulam się do niego mocno, wnikam w nie, póki jest nadwrażliwe i tak bardzo kruche, lubię je w takim stanie, docieram wtedy do ciebie takiego, jakiego kocham. Przepraszam, ale jest wtedy tak bardzo żywe, tak bardzo żywe. Jeśli ze mną wytrzymasz, kiedyś w końcu całe przeniosę w ciebie i to ty będziesz je ostrożnie nosił i sklejał, tylko bądź ze mną. Jeśli nie, ja wciąż będę nosić twoje, zawsze będę do niego zaglądać. Chciałabym, żebyś był. I tu zaglądał. I żebyś mnie kochał. I żebyś mnie kochał. I żebyś mnie kochał

  I hurt you, i`m sorry. I am not tamed, i have my feline ways, there is a lava in my heart, there is a soul in my teeth. Just when your heart is breaking, it leaves the trail, which i may follow, i glue it together then, obturating it with my own lobes and carefully watching potential new apertures to accomplish. I`m sorry, i cannot get inside in any other way, only slicing them into pieces and blending them with mine. I`m sorry. Freshly composed hasn`t got enough strength to push me away, i snuggle to it deeply, trying to penetrate it, until it is hypersensitive and  so pretty tender, i like it in this condition, i reach to you then, to you, which i love. I`m sorry, but it is so alive then, it is so alive. If you last with me, once, i will move mine own into you, and you will carefully carry and glue it, just stay with me. If you will not, i will still carry yours, watching its carefully. I wish you stay. And read me. And love me. and love me. And love me